Wij blijven in de Mâconnais en staan stil bij een onderbelicht, maar waardevol aspect van het zuidelijke bourgondische wijndistrict: zijn regionale appellations.
Valeur sûre bij Cave d’Azé
Omdat je de laatste jaren een stevige prijs dient te betalen voor een Pouilly-Fuissé, soms zelfs voor een Saint-Véran of een Viré-Clessé, is het de zorg van wijnproducenten in de Mâconnais om de prijzen van de regionale appellations in de hand te houden teneinde de band met de consument niet te verliezen. Deze doelstelling kan in de Mâconnais nog worden gerealiseerd vanwege het grote en diverse aanbod wijnen dat verder reikt dan de bekende witte Mâcon-Villages.
Op de vraag ‘Wat was er eerder: de foto of de wijn?’ luidt het antwoord: de foto.
‘Clos du Vernoy’ in het gehucht Poncey (gemeente Givry)
Ten zuidwesten van Givry ligt het gehucht Poncey en ten westen van Poncey liggen enkele mooie 1ers Crus wijngaarden met als grootste ‘La Grande Berge’. Met een oppervlakte van 70 are is ‘Clos du Vernoy’ één van de kleinste wijngaarden in deze omgeving. In bourgondische termen is ‘Clos du Vernoy’ een 1er Cru geclassificeerd climat dat het lieu-dit ‘Le Vernoy’ herbergt. ‘Vernoy’ refereert niet naar de samenstelling van de bodem of iets dergelijks. Toen aan de wijngaard een naam werd gegeven, was hij in het bezit van een zekere Mr. Duvernois.
Altijd een feestje om in de Côte Chalonnaise de drie coöperaties te bezoeken. Ik maak ieder jaar een rondje en doe vervolgens verslag. Vanwege mijn enthousiasme, maar dit jaar ook om enige bezorgdheid met de lezer te delen.
In de onlangs gerenoveerde boutique van Vignerons de Genouilly
Vignerons de Genouilly In 2005 schreef de Engelse wijnschrijver Patrick Matthews over de toenmalige Cave de Genouilly: “This, though smallish, has an increasing number of fans and is a place to stock up on inexpensive appellations.” Het was één van mijn bourgondische prioriteiten om mij bij deze schare fans te voegen. Nog altijd wordt er met vriendelijke woorden over Vignerons de Genouilly gesproken, zelfs door wijnbouwers die hun eigen domein hebben: “Zeer vriendelijke mensen, uitstekende Bourgognes.” De kleine plaats Genouilly ligt mogelijk buiten je wijnroute, maar een bezoek aan deze kleine charmante coöperatie kan ik de liefhebber warm aanbevelen.
Sinds het begin van mijn blog herinner ik me geen enkel jaar zozeer in flarden als 2021. Daarom in flarden de meest memorabele herinneringen aan Bourgogne, zaken die ik heb nagelaten te vermelden en wat me op het laatste moment nog binnenschoot.
La Maison Millebuis a.k.a. Caveau des Vignerons de Buxy
COVID–19 epidemie De beroemde wijnveiling van de Hospices de Beaune die vorige maand werd gehouden, ontpopte zich tot een waar superspreader event. Volgens bourgondische gezondheidsfunctionarissen werd er na de veiling en de bijbehorende festiviteiten “een golf aan besmettingen geconstateerd”. Alle bezoekers bleken in het bezit te zijn van een pass sanitaire en er zijn tot op heden geen zorgwekkende gevallen gemeld. LaSaint–Vincent tournante (januari 2022) en Grands Jours de Bourgogne (maart 2022) zijn gewaarschuwd.
Deze blog houdt één traditie hoog in het vaandel: het jaarlijkse rondje langs de drie coöperaties in de Côte Chalonnaise. Zelfs in dit tweede coronajaar …
De dependance van Vignerons de Buxy in Saint-Gengoux-le-National
Inleiding Het ziet er dit jaar bij de drie coöperaties In de Côte Chalonnaise (in Bissey-sous-Cruchaud, Buxy en in Grenouilly) anders uit dan anders. Er werden veel verschillende jaartallen aangeboden. Van enkele flessen was ik in de veronderstelling dat ze allang de deur uit waren, zeker wat betreft enkele prijswinnaars (bijvoorbeeld de Montagny 1er Cru ‘Clos de Corbeau’ uit 2018 in Buxy). De coronapandemie heeft blijkbaar gezorgd voor nog voldoende voorraad in de kelders. Verder was er reeds de nodige ‘2020’ in de fles verkrijgbaar. Laten wij de balans opmaken.
Crémant de Bourgogne vind je in bijna elke uithoek van de wijnregio. Reizen wij daarom van noord naar zuid (en soms van west naar oost) voor een selectief overzicht van goede producenten dat tevens een stand van zaken representeert. In deze derde en laatste bijdrage bezoeken wij de Côte Chalonnaise en de Mâconnais. Ook in deze bijdrage richt ik mij veelal tot de producenten met een groter aanbod.
Rully
Côte Chalonnaise Rully, het bekende wijndorp in het noorden van de Côte Chalonnaise, is vermaard om de productie van kwalitatief uitstekende Crémants de Bourgogne. Vanwege de populariteit van de mousserende wijnen in de eerste helft van de 20e eeuw legden verschillende domeinen in Rully zich toe op de productie van Crémant de Bourgogne. Het terroir rondom het wijndorp, denk hierbij ook de net wat hogere ligging van de wijngaarden, bleken er bijzonder geschikt voor te zijn. Bedenk dat de revival van de Côte Chalonnaise pas begon in de jaren ’60 van de vorige eeuw. De kaarten liggen inmiddels anders. Wijnbouwers uit Rully stellen zich ieder jaar de vraag of hun druiven te gebruiken voor een Crémant de Bourgogne of voor een stille Bourgogne, nu de prijzen van deze laatste variëteit alleen maar stijgen. Gelukkig wordt er in Rully nog voldoende Crémant de Bourgogne gemaakt.
Inleiding Montagny is mijn Bourgogne. Bleek maar weer eens. Op de internetpagina van het Bureau Interprofessionnel des Vins de Bourgogne (BIVB) kun je een quiz doen welke Bourgogne het beste bij jou past. Ik heb de vragenlijst voor alle zekerheid op twee verschillende momenten ingevuld en twee keer kwam Montagny uit de bus. Na bijdragen over Bouzeron, Rully, Mercurey en Givry hoog tijd om deze Bourgogne (inderdaad mijn standaardwijn) uit de Côte Chalonnaise de verdiende aandacht te geven. Dat deed ik reeds drie jaar geleden, wat volgt is een ordelijke update. In deze bijdrage de laagdrempelige, maar niet minder leuke manier om Montagny te proeven en kopen. Gaan wij in de volgende bijdrage langs de domeinen.
Normaliter in het voorjaar, nu in het najaar. Ik ben verheugd dat ik alsnog mijn favoriete ronde heb gemaakt en wel langs de drie coöperaties in de Côte Chalonnaise. Deze liggen in Bissey-sur-Cruchaud, Buxy en Genouilly. Zij vormen de bakermatten van mijn bourgondische aankopen en ik ben ze in al die jaren trouw gebleven. Daartoe heb ik alle redenen van de wereld: laagdrempelig, een uitstekende prijs-/kwaliteitsverhouding en, het tijdschrift Bourgogne Aujourd’hui schreef er onlangs over, de immer groeiende kwaliteit van de aangeboden wijnen. Dit jaar, en dat zal niemand verbazen, zijn er door de coronaperikelen in de assortimenten geen aardverschuivingen waar te nemen.
Domaine Michel Juillot in Mercurey noemt zijn rosé ‘Montruc’
Rosé uit de Bourgogne is grofweg onder te verdelen in drie categorieën. In het grootste deel van de Bourgogne wordt rosé gemaakt van de pinot noir druif. De rosé heet dan simpelweg ‘Bourgogne Rosé’. In de Mâconnais, het meest zuidelijke wijndistrict van de Bourgogne, wordt rosé gemaakt van de gamay druif. Op het etiket lees je doorgaans ‘Mâcon Rosé’ (overigens wordt de rosé in de Beaujolais, ‘Beaujolais Rosé’, ook gemaakt van de gamay druif). Met onder meer de classificatie ‘Coteaux Bourguignons’ is het toegestaan om de teugels zowel in de Bourgogne als in de Beaujolais te laten vieren. Het is dan bijvoorbeeld mogelijk om de pinot noir en gamay druif bij elkaar te voegen én om de rosé een meer exotische naam mee te geven.
Veelbelovend, een artikel met de titel ‘Les caves coopérative redressent la barre’ (‘De coöperaties leggen de lat hoger’), inclusief een dégustation in de meest recente Bourgogne Aujourd’hui (№ 153). Het viel alles bij elkaar genomen behoorlijk tegen. Eén pagina is gevuld met wat vriendelijke woorden over, en een bemoedigend schouderklopje voor de coöperaties. Verder twee pagina’s met proefnotities van, en dit is de domper, slechts 6 van de 17 coöperaties die de Bourgogne rijk is. Bourgogne Aujourd’hui deelt aan de lezer verder niet mee wat de reden van deze beperkte inbreng is.