
“Déjeuner, dat betekent toch ontbijt?” “Nee, nee”, verbeterde Xavier mij, “petit déjeuner is ontbijt.” Mijn bourgondische gastheer had mij uitgenodigd voor een lunch. Wij konden buiten eten, want de thermometer tikte de eerste lentedag in Bourgogne 22 graden aan. Xavier had bij La Marmite de Caro kleine gerechten gekocht die hij in de magnetron opwarmde. Het brood voor bij de lunch was van La Sauvoureuse. Beide zaken liggen in Mercurey vlak tegenover elkaar. Als dankjewel had ik voor Xavier een rode Maranges van Domaine Claude Nouveau meegenomen, want hij is een grote liefhebber van deze AOC. Maar om een bodempje mee te drinken, daar paste ik wijselijk voor. Er stond mij nog een stevig middag- en dito avondprogramma te wachten.
Lees verder

