Bourgogne in 2020: mijn terugblik

La Vallée des Vaux (Wijn uit Bourgogne)
La Vallée des Vaux (Côte Chalonnaise) nabij Saint-Martin-sous-Montaigu

Tijdens de zogenaamde ‘intelligente lockdown’ bereikte mij de oproep ‘support your locals’ (serieus, in het Engels?). Graag, maar ik vind de Bourgognes in de Nederlandse wijnwinkels meestal schrikbarend duur. Daarom een middenweg bewandeld door vaker Beaujolais te kopen. Leerde ik en passant dat Brun en Piron topnamen zijn. Eén van de beste prijs-/kwaliteitsverhoudingen wat Bourgognes betreft: de (witte) Mâcon-Igé ‘Château London’ uit 2018 van Jean-Claude Boisset (Gall & Gall). Voor net geen 15 euro een heel, heel goede Bourgogne.

Achteraf beschouwd was het geen onverstandig idee om in het vroege voorjaar een wijnbeurs te bezoeken. Dat was dit jaar dan ook meteen de eerste en de laatste: Salon du Vin et de la Gastronomie in Huy (België). Memorabel: de rode Chassagne-Montrachet ‘vieilles vignes’ van Domaine Jean-Charles Fagot. Dé verrassing: Beaujolais (vooral de bio-getinte Juliénas ‘Sauvage’) van het jonge Domaine du Bois de Chat. Ik verheug me op de volgende editie van deze mooie beurs en op een bezoek aan het domein in het noorden van de Beaujolais.

Eindelijk, eindelijk mag ik wel zeggen, Michel Martin bezocht. Zijn domein dat in Coulanges-la-Vineuse (Auxerrois) ligt, stond al jaren hoog op mijn lijstje. Dit jaar ook kennis gemaakt met een (Bourgogne) Coulanges-la-Vineuse van Stéphanie Colinot, inmiddels een grote naam binnen dit wijndistrict. Indrukwekkend, maar ik ontwaarde in haar versie het meer tanninerijke karakter van een Irancy, niet toevalligerwijs het wijndorp waar zij is opgegroeid. En ik miste, in deze overigens verder unieke Bourgogne, het lichte en meer fruitige karakter dat gehoor geeft aan het terroir binnen deze appellation régionale. Michel Martin heeft hier juist patent op. Zijn wervelende Bourgognes behoren sowieso tot de beste dit jaar gedronken. Wees er snel bij, want over drie jaar verkoopt Martin zijn domein. En ja, ga zonder enig weifelen voor een mooie karaktervolle Irancy naar Stéphanie Colinot.

Ik kocht mijn allereerste Chablis (met het jaargang 2005) bij Jean-Marc Brocard. Een bezoek aan Chablis betekent sindsdien een regelmatig bezoek aan zijn winkel aan Place Charles de Gaulle. Goed nieuws dat zijn Chablis (village) uit 2018 weer helemaal top is. Dit ontging ook niet La Revue du vin de France: “Coup de coeur voor een Chablis die kracht en frisheid combineert.” Voor een vriendelijke prijs: € 12,40.

Langzamerhand ontdek ik de Châtillonnais: het rijk van de Crémant de Bourgogne. Niet verwonderlijk, de Châtillonnais grenst aan de Champagne. Eerst was daar de sympathieke Henri Mutin met zijn Crémant bio. Ruim een jaar later mocht ik enkele Crémants proeven van Domaine Brigand uit (eveneens) Massingy, onder meer de exclusieve ‘Carte d’Or’. Deze zomer werd ik gastvrij onthaald bij Domaine Roland van Hecke in het meer noordelijke Grancey-sur-Ource. Het proeven begon met de goedkoopste Crémant de Bourgogne, de ‘Virtuose’ brut. Ongeveer een kwart chardonnay, de rest pinot noir. Virtuoos dat hij was! Kun je nagaan hoe goed de rest van de Crémants smaakten. Een uitstekend domein geleid door vriendelijke, sympathieke wijnbouwers: warm aanbevolen.

De grootste trouvaille dit jaar was ongetwijfeld Cave de Sainte-Marie-la-Blanche. Wij bevinden ons een zevental kilometers ten zuidoosten van Beaune. Allereerst natuurlijk het adres voor de (vooral) rode, rosé en witte IGP Sainte-Marie-la-Blanche. Verder een groot aanbod goede en goedkope Bourgognes uit de gehele Côte d’Or. Het assortiment van Cave de Sainte-Marie-la-Blanche is te vergelijken met dat van de enige coöperatie in de Côte d’Or zelf (Nuiton-Beauroy in Beaune). Niet verwonderlijk, beide coöperaties werken innig samen.

Naast het domein van Michel Martin ook hoog op mijn lijstje: Domaine de La Luolle in Moroges (Côte Chalonnaise). Ofwel, de ‘doorstart’ van Domaine Guy Chaumont. Er ging al die jaren van mijn kant veel sympathie uit naar de man, zijn domein en zijn wijnen. Gelukkig vond hij na zijn pensionering in Olivier en Sandrine Dovergne de gewenste opvolgers. Guy Chaumont zelf ziet persoonlijk toe op het transitieproces van het domein richting een volledige biodynamische wijnbouw. Domaine de La Luolle is nu reeds een naam om te onthouden. De feestelijke rode bubbels (100% gamay) inmiddels ook geproefd en die waren overheerlijk.

Het liefst zou ik natuurlijk weer de drie coöperaties in de Côte Chalonnaise in het zonnetje willen zetten. Wat is de Montagny 1er Cru ‘Les Pidance’ (inmiddels 2018) van Cave de Bissey weer goed. In deze bijdrage wijk ik uit naar het zuiden van de Mâconnais. Daar is de coöperatie Les Grands Crus Blancs (Vinzelles) al jaren mijn vertrouwde thuishaven. Maar in rap tempo groeit mijn zwak voor Terres Secrètes in het nabijgelegen Prissé. Heel goed in wit: Mâcon Verzé ‘Croix Jarrier’, Saint-Véran ‘Les Cras’ (pure chardonnay) en heel goed in rood: vooral de Mâcon Milly-Lamartine. Werkelijk geen onvertogen woord? Ik vond de Mâcon Pierreclos een beetje stroef. Wellicht valt hij in de smaak bij liefhebbers van een meer stevige rode Mâcon met beide voeten op de grond, zo je wil in de aarde. Het proefpanel van het tijdschrift Bourgogne Aujourd’hui gaf aan deze wijn in ieder geval een ‘14.5’, met andere woorden: een très bon vin.

Naast wijn, boeken en tijdschriften deed ik dit jaar in Bourgogne een aankoop waarmee ik bijzonder in mijn nopjes ben: wijnglazen! Ik was al een poos op zoek naar een alternatief voor mijn Riedel glazen. Zij sneuvelden namelijk net wat te vaak tijdens de afwas. Het werd onderhand een te dure grap. Ik vond mijn heil in het merk Spiegelau (een advies van het tijdschrift Bourgogne Aujourd’hui). De 420 ml (Authentis) voldoet uitstekend voor het drinken van een generiek witte Bourgogne, een (villages) Chablis of een Mâcon-Villages. Voor beter wit én voor rood zou je volgens Bourgogne Aujourd’hui de “ideale” 600 ml (Novo) kunnen gebruiken. Ook verkrijgbaar in nog grotere formaten, maar koop in hemelsnaam geen viskom op een zendmast. Kleiner of groter, Spiegelau staat voor een mooi, stevig en relatief goedkoop glas.

Dat was het voor dit jaar. Of zoals een bourgondisch persbericht onlangs eindigde: Belle fin d’année. Prenez soin de vous et votre entourage.

Een gedachte over “Bourgogne in 2020: mijn terugblik

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.