Wijn kopen in Bourgogne kan bij een kleine 2000 individuele producenten, 17 coöperaties en pakweg 300 handelshuizen. Om je te helpen een keuze te maken tussen deze wijnproducenten, althans een deel hiervan, brengt het Bureau Interprofessionel des Vins de Bourgogne (BIVB) ieder jaar En route vers les Bourgognes *) uit. Deze handzame gids is gratis verkrijgbaar bij iedere VVV. In PDF-formaat is het boekje te downloaden via de internetpagina van het BIVB (‘boutique‘ → ‘téléchargement‘). Uiteraard is de voertaal Frans. Naast de meeste teksten vind je een Engelse vertaling.

Dit jaar kiezen rond de 350 wijnproducenten voor een vermelding in En route vers les Bourgognes. Bij iedere producent vind je, naast de NAW-gegevens, informatie over welke taal of talen men spreekt, de openingstijden (al dan niet via een afspraak/rendez-vous) en een indicatie van de prijzen die men voor de wijnen vraagt. De deelnemers zijn te herkennen aan het bordje met de tekst Vignobles & Découvertes, dat meestal bij ingang is geplaatst. Nu zijn de vermelde namen zeker geen kleine jongens of meisjes, maar het spreekt voor zich dat de meest bekende namen in de Bourgogne buiten dit boekje om hun eigen weg vinden naar individuele klanten, wijnwinkels, importeurs of restaurants (of simpelweg geen bezoek wensen te ontvangen).

Het ondertekenen van Vignobles & Découvertes, een soort ‘charter van ontvangst’, betekent dat de wijnaanbieders zich committeren aan een richtlijnen. Verwacht ten minste een vriendelijke en mogelijkheid tot een individuele ontvangst. Je mag er verder op vertrouwen dat je ten minste één glas wijn gratis mag proeven (in de praktijk heus wel meer) en dat je de nodige informatie krijgt over de wijnen die worden verkocht. Vragen over het domein, zelfs over de Bourgogne als wijnregio mogen gerust worden gesteld. Inmiddels is het niet onverstandig om ten minste twee vragen te stellen: of er kosten zijn verbonden aan het proeven én of je wijn kunt kopen, welke en hoeveel flessen. Vooral zinvol om af te stemmen wanneer je een domein in de Côte de Nuits of Côte de Beaune bezoekt.

Geen wet van Meden en Perzen, er wordt van de bezoekers verondersteld dat zij ten minste drie flessen wijn koopt. Hoeveel wijn men minimaal dient te kopen bij een bezoek aan een domein blijft een interessante vraag. Ik presenteer niet het definitieve antwoord en ik denk ook niet dat het bestaat. Behalve een hoe-meer-des-te-blijer je een wijnbouwer maakt. In een toekomstige bijdrage zal ik de vraag nader proberen te duiden in een bijdrage met de vraag of er een ongeschreven etiquette bestaat bij een bezoek aan een domein. Tot dan houd ik het op minimaal een doosje van zes.

Wat betreft al die andere adressen waar je wijn kunt kopen, raadpleeg het internet (meer en meer wijnbouwers hebben een Facebookpagina) of men jou ontvangt middels vaste openingstijden of een RDV. Mocht je per se een wijnbouwer spontaan willen bezoeken, doe dit laat in de middag. De kans dat je dan iemand bij een domein aantreft is dan het grootst. Tussen de werkzaamheden in de wijngaarden en de avondmaaltijd moet er vast nog iets worden gerepareerd of schoongemaakt. Zeker in de Côte d’Or (Côte de Nuits en de Côte de Beaune) werkt men veelal middels een RDV. Sommige deuren blijken moeilijk, zo niet onmogelijk te openen. Zelfs de bekende Engelse wijnschrijver Patrick Matthews stuitte op een bordje met de tekst ‘Don’t bother knocking‘. Het boekje En route vers les Bourgognes biedt gelukkig meer dan voldoende en uitstekende alternatieven in elke uithoek van de Bourgogne.

*) Sinds 2020 Guide des Caves genaamd.