Blue Monday ligt achter ons, de heilige Vincentius is alweer gepasseerd. Staan ze nog fier overeind: mijn bourgondische voornemens?

1. Drink minder, maar beter
Niet dat ik mij per se aan dit voornemen houd. Maar ik beken: door de week drink ik bijna geen wijn meer. Dit betekent wel dat ik in het weekend een witte Bourgogne Côte Chalonnaise laat liggen ten faveure van bijvoorbeeld de verfijnde witte Rully ‘La Crée’ (2020) van Domaine des Chauchoux.

2. Houd de vuistregel van Patrick Matthews voor ogen
In de Bourgogne is het nog mogelijk om een goede Bourgogne 1er Cru te vinden voor pakweg 25 euro. Verleidelijk om de kofferbak van je auto ermee te willen vullen. Maar deze Bourgognes dienen één jaar, meestal langer in de kelder te worden bewaard. De vuistregel van de Engelse wijnschrijver Patrick Matthews luidt: koop 75% regionale- of dorpsappellaties, zoals Mâcon-Villages, Bourgogne Hautes-Côtes de Beaune of Chablis. Anders dien je thuis te snel de duurdere flessen aan te spreken.

3. Laat het noorden van de Bourgogne niet links liggen
Het binnentreden van mijn bourgondische residentie in het hart van de Côte Chalonnaise betekent zoiets als thuiskomen. Meer dan ooit maande ik mij vorig jaar een paar dagen in het noorden van de Bourgogne te blijven. Ontdek je in Chitry en Tonnerre mooi wit en in Épineuil en Coulanges-la-Vineuse dito rood. Voor een betaalbare prijs. Over een kleine twee maanden mag ik in Auxerre ter gelegenheid van het dertigjarige bestaan van de appellation een aantal cuvées Bourgogne Côtes d’Auxerre proeven. Ik verheug me nu al.

4. Twijfel niet, maar koop
Afgelopen zomer proefde ik een goede witte Bourgogne die een euro of 12 kostte. Nu het in Nederland, ik veronderstel in België ook, steeds moeilijker wordt om een goede Bourgogne voor onder de 20 euro te vinden (supermarktwijnen buiten beschouwing gelaten), twijfel ik zelden meer over een aankoop. Op deze wijze liggen er altijd genoeg Bourgognes in de kelder om uit te kiezen. Nog mooier: alle Bourgognes zijn ook gekocht in Bourgogne én tegen domeinprijzen.

5. Drink vaker Aligoté
Er zijn nog altijd wijnliefhebbers die bekennen met een kleine boog om deze bourgondische variëteit heen te lopen. De opmars van de aligoté druif is echter niet meer te stuiten. Er gaan tegenwoordig zelfs stemmen op om binnen de regels van de AOC/AOP een scheutje aligoté te mogen toevoegen aan een witte Bourgogne (doorgaans 100% chardonnay). Binnen de Côte Chalonnaise is de Bourgogne Aligoté menigmaal terug te vinden binnen het repertoire van een wijnbouwer. Mijn laatste ontdekking was de Bourgogne Aligoté van het kleine Domaine Premier Chapitre in Mercurey. De aligoté druiven worden op een biologisch verantwoorde wijze grootgebracht in een wijngaard binnen de AOC Chassagne-Montrachet. De allure van een heel goede Bouzeron.

6. Blijf de drie coöperaties in de Côte Chalonnaise trouw
Ze zijn alle drie in een nieuwe bebouwing getrokken. Te Buxy in Maison Millebuis, in Genouilly lees je tegenwoordig Vignerons de Genouilly boven de ingang van de verbouwde boutique en ten slotte opent Cave de Bissey (in Bissey-sous-Cruchoud) dit voorjaar haar gloednieuwe onderkomen. De foto’s van de verbouwing, die worden gedeeld via sociale media, zien er veelbelovend uit. Net zoals in Buxy heeft het proefgedeelte een prominente rol gekregen bij de inrichting van de boutique. Nog mooier: de Montagny 1er Cru ‘Les Pidances’ (2022) is terug in het assortiment.

7. Bewaar Crémant de Bourgogne niet voor die speciale gelegenheid
Voor de variatie trek ik bij een maaltijd steeds vaker een Crémant de Bourgogne open. “Des progrès spectaculaires“, kopte de recente Crémant-special van Bourgognes Aujourd’hui. Houd Nuiton-Beaunoy (het voormalige Caves des Hautes-Côtes de Beaune te Beaune) onder de aandacht. Louis Picamelot in Rully excelleert. Zo doe ik het intussen met die overheerlijke Crémant de Bourgogne (100% pinot noir) van Domaine Lagarde in Rosey. Patrick Matthews schreef reeds in 2005 over Cave de Bissey: “This co-op always makes good Crémant.” Geldt tegenwoordig voor elke coöperatie. Wil je het ook nog een keer op z’n goedkoopst: Vignerons d’Igé.

8. Blijf die Gamay druif propageren (lees: de rode Mâcon)
Ik berust onderhand in het gegeven dat een bezoek aan de Beaujolais er meestal bij inschiet. En wanneer het wel bebeurt, dan blijft het meestal bij een wijndorp in het noorden van de Beaujolais dat één van de bekende tien Cru’s herbergt. Daarbij is het in Bourgogne gemakkelijk om een goede Beaujolais te vinden. Nog mooier, mijn geliefde gamay druif wordt nog voldoende verbouwd in de Mâconnais voor die allemansvriend, die vriendenwijn: een rode Mâcon. Lees wat Bourgogne Aujourd’hui nog niet zo lang geleden schreef over Domaine de la Sarazinière van Philippe et Guillaume Trebignaud in Bussières: “Ses Mâcons rouges peuvent rivaliser avec de beaux crus du Beaujolais.”

9. Schuif die Bourgogne af en toe terzijde
Toen ik in 2017 met mijn blog begon, klopte een goede vriend mij op de schouders en vertrouwde mij toe: ‘Dat wordt hard werken.” Op zijn literaire blog plaatste hij onlangs een bijdrage over een vorm van leesdruk om iedere week kwaliteit te leveren in zijn podcast. In Bourgogne heb ik ook steeds mijn blog in het achterhoofd. Heerlijk om afgelopen najaar een hele dag langs en door de wijngaarden van Givry te wandelen of op een ongedwongen wijze van een kop koffie te genieten op een terras in Chalon-sur-Saône. Ga ik dit jaar ongetwijfeld vaker doen.

10. Carpe diem
De Engelse dichter Andrew Marvell schreef lang geleden: “But at my back I always hear – Time’s wingèd chariot hurrying near.” De Amerikaanse (wijn-)schrijver Jay McInerney maakte er op zijn beurt van: “But at my back I always hear – Time’s killer taxicab hurrying near.” Hij verzuchtte verder: “We’re not getting any younger. Open the good stuff now – and drink it.”