Bijna medio september en het ziet er weer niet goed uit wat betreft de ontwikkeling van de COVID-19 epidemie in Frankrijk (in casu: Bourgogne). Het departement Côte d’Or, het hart van de wijnregio Bourgogne, is begin september door de Fransen weer rood gekleurd. Een paar dagen later volgden de Nederlandse autoriteiten met hun kleur oranje. Zeg voorlopig maar even gedag tegen je verblijf in de Côte d’Or. De brandhaard van de besmettingen bevindt zich in Dijon. Een bezoek aan deze stad wordt door de Franse autoriteiten ontraden. In en rondom Beaune lijkt de situatie mee te vallen, maar deze stad ligt helaas in hetzelfde departement.

De wijnregio Bourgogne is in het hart getroffen en de omringende departementen staan opnieuw onder hoogspanning. Tekenend is het recente nieuws dat La Saint-Vincent Tournante 2021, het grootste bourgondische wijnfeest, dat eind januari zou plaatsvinden in Puligny-Montrachet, is geannuleerd en met één jaar naar voren geschoven. Dat belooft niet veel goeds voor de Grands Jours de Bourgogne medio maart, de mammoetproeverij met Beaune als centrum van de activiteiten. Deze manifestatie was reeds één jaar naar voren was geschoven.

Terug in Nederland, waar ik op een mooie zomerdag een studievriend bezocht. Zijn vrouw had een witte Bourgogne voor mij opengetrokken, die ik helaas moest afwijzen (was met de auto). Ik mocht wel even ruiken aan een Saint-Véran (2018) die bij Gall & Gall was gekocht, eentje van Maison Joseph Drouhin derhalve. Gelukkig wist de gastvrouw wel raad met de nog ruim halfvolle fles en liet me af en toe weten “de wijn best wel lekker te vinden”. Dezelfde avond zag ik in mijn Albert Heijn ook een Saint-Véran uit 2018 staan. Eentje van Maison Antonin Rodet welteverstaan. Ik nam een fles mee. Door de dag erna bij een lokale Gall & Gall binnen te lopen, was de vergelijking geboren.

Saint-Véran is een appellation village in het uiterste zuiden van de Mâconnais. En laten wij deze Bourgogne (100% chardonnay) niet meer het broertje of de minder bekende buur van Pouilly-Fuissé noemen, want anders komt deze Bourgogne nooit tot zijn recht. Wat hij namelijk dubbel en dwars verdient. In zijn beste jaren en gemaakt door de beste wijnproducenten, mag je van een Saint-Véran een elegante Bourgogne verwachten, mede dankzij zijn aangename fruit vergezeld door bloemige en minerale tonen.

De Saint-Véran uit 2018 van Rodet geeft te weinig prijs, zowel in de neus als in de mond. Enige nuance en diepgang zijn deze Bourgogne vreemd. Ergens in het midden(palet) een hint van appel en citrusvrucht. Doorgaans dragen goede zuren de aangename sensaties mee naar de afdronk. Niets van dit alles. Weet dat Maison Antonin Rodet uitstekende wijnen maakt. Alleen houdt het huis deze stuk voor stuk in Bourgogne achter. Bezoek maar een keer de boutique van Clos Rodet in Mercurey. Daar zul je deze Saint-Véran uit 2018, die vooral voor grootafnemers en de buitenlandse markt is bestemd, niet aantreffen.

Vanaf het begin tot aan het einde een groot plezier om te drinken. Dat is de Saint-Véran van Maison Joseph Drouhin. Fris, levendig, kwieke zuren en niet overdadig exotisch. Deze Bourgogne zet alle positieve zaken die bij een goede Saint-Véran horen, keurig op een rijtje. In de mond een aangename ronding door de romige toets. Een aangename, vriendelijke afdronk. De Drouhin is één euro duurder dan de Rodet, een munt die ik maar snel op de toonbank zou leggen. Hoewel ik liever een coöperatie of domein in het zuiden van de Mâconnais zou binnenlopen voor een meer avontuurlijke en uitgesproken Saint-Véran. En dat doen ze aldaar nog menigmaal voor onder het tientje. In Nederland omarm ik intussen de Drouhin.