As far as drinking the Primeur or Beaujolais Nouveau is concerned, nothing tastes at its best after it has been carried on the back of a Hell’s Angel’s motorbike for 500 miles or tied to an SAS hero’s leg and parachuted into the Thames. (Auberon Waugh)

De Beaujolais Primeur of Beaujolais Nouveau is niet de enige wijn uit Frankrijk die in allerijl in hetzelfde oogstjaar de consumenten wordt aangeboden. Hij is ongetwijfeld wel de meest bekende. Er bestaan diverse opvattingen over het verschil tussen een Nouveau en een Primeur wijn: verschil over de manieren van vinificatie, verschil over de data tot wanneer de wijnen kunnen worden verkocht en er is de opvatting dat er überhaupt geen verschil is. Omdat in Frankrijk meestal de naam ‘Beaujolais Nouveau’ wordt gebruikt, sluit ik mij voor het gemak hierbij aan.

De bijna 70 jaar jonge Beaujolais Nouveau werd door de jaren heen, mede door de felle marketing van het product, een event. Op het hoogtepunt van zijn roem (jaren ’80) ging ongeveer 60% van de appellation régionale binnen de wijnregio Beaujolais op aan de Beaujolais Nouveau. De grote vraag naar Beaujolais Nouveau ging in de wijngaarden gepaard met een ongezonde overproductie en in de wijnkelders ging menige, zij het nog legale, trukendoos open. Het toevoegen van de gist met het nummer 71B, die onder meer het rijpingsproces van de wijn versnelt, zorgde voor de beruchte bananen- en snoepjessmaak. In de jaren ’90 ging het bijna onvermijdelijk bergafwaarts met de populariteit van de Beaujolais Nouveau. In 2002 verscheen in de Franse pers een artikel dat de Beaujolais Nouveau bestempelde als een ‘vin de merde’ (ik veronderstel dat een vertaling overbodig is). Sommige wijnbouwers in de Beaujolais bekenden in dit artikel schoorvoetend zich bewust te zijn van de slechte kwaliteit van hun wijnen.

Omdat de Beaujolais voor een groot deel leunde op het succes van de Beaujolais Nouveau, werd de gehele wijnregio meegesleurd in de algehele malaise. De Beaujolais kreeg te maken met een stevig imagoprobleem. Niet in de laatste plaats omdat de praktijken rondom de Beaujolais Nouveau door vele wijnboeren ook werden toegepast bij de productie van hun generieke Beaujolais. In het begin van deze eeuw wees een toen nog gering aantal groene vingers in de Beaujolais beschuldigend naar de Beaujolais Nouveau. In het artikel ‘What’s New in Beaujolais Is Not Nouveau’ (2007) door Eric Asimov in The New York Times werd de balans opgemaakt. Jean-Pierre Large, leidinggevende bij Domaine Cheysson in Chiroubles: “The nouveau has destroyed our image.” “Nouveau really contributed to the problems here”, aldus Mathieu Lapierre, zoon van de te vroeg overleden Marcel Lapierre, één van de bewierookte pioniers van de zogenaamde vin naturel. Het zou in de jaren nadien met vallen en opstaan weer goed komen met de Beaujolais. Juist het groeiende netwerk jonge producenten rondom de methode vin naturel dat op een bio-vriendelijke manier zijn Beaujolais maakt, speelde hierbij een belangrijke rol.

Een tien jaar oudere Eric Asimov opende in 2017, wederom in The New York Times, het artikel ‘New Beaujolais, but Not Nouveau’ met de zin: “The Beaujolais revival has been one of the most inspiring wine stories of the 21st century.” De Beaujolais Nouveau profiteerde van deze hernieuwde opleving en de marketing van het product stelt tegenwoordig het respect voor het terroir centraal en wijst op de noodzaak de gamay druif vrij en blij te laten groeien in haar natuurlijke omgeving zonder onnodige en vooral onnatuurlijke fratsen. Men wil de jonge generatie wijnkopers, die de verfoeide Beaujolais Nouveau van de vorige eeuw niet kent, gericht benaderen met de zogenaamde sulfietvrije wijn (zeker, de zogenaamde vin naturel) of met de inmiddels populaire Beaujolais Rosé Nouveau.

Neem de laatste twijfels weg door de internetsite van Bourgogne Aujourd’hui te raadplegen. Het artikel Les Beaujolais Nouveaux 2019 sont arrivés! wordt gevolgd door tientallen mooie proefnotities. Er valt inmiddels meer dan genoeg te kiezen. Ook in Nederland. Daar grijp ik al jaren naar de Beaujolais-Villages Nouveau van Maison Joseph Drouhin (Gall & Gall). De Canadese wijnschrijfster Natalie MacLean: “One of the best nouveau wines year after year.” Meteen drinken natuurlijk. Want hoe goed of slecht de Beaujolais Nouveau ook is, bewaren heeft weinig zin, want beter wordt hij niet. Maar laten wij vooral, terwijl er genoten wordt van de nieuwe Beaujolais Nouveau, het echte werk in de Beaujolais niet vergeten.