Xavier rijdt en ik zit naast hem. Xavier is de eigenaar van de bourgondische residentie waar ik twee keer per jaar verblijf. Als kenner van het internet onderhoudt hij een blog om Zuid-Bourgogne te promoten. Ik mag af en toe een kleine bijdrage leveren. Hij noemt mij in die blog inmiddels ami. Laat ik veronderstellen dat wij het goed met elkaar kunnen vinden. Wij gaan samen wijn kopen bij Domaine Chaumont in Rosey. Een bezoek aan Guy Chaumont is seulement sur RDV, dus had Xavier telefonisch een afspraak met Guy gemaakt. Guy leest zelden of nooit e-mail.

Xavier koopt zijn wijnen het liefst bij biologische wijnboeren. Hij zweert al jaren bij de Crémant de Bourgogne (rosé brut) van Guy Chaumont die hij daar met de dozen haalt. Ik ben nog niet zo ver om biologische wijn per definitie te prefereren. Ik wil wel dat wijn op een eerlijke, fatsoenlijke manier wordt grootgebracht. Om met een helikopter boven een wijngaard te hangen om vervolgens bakken met pesticiden te lossen? Ik zag het voor de eerste keer in de Champagne en mijn naïeve ziel schrok zich wezenloos. Ik weet dat het ook in Bourgogne gebeurt. Er zijn zelfs individuen die er een filmpje van maken en het met misplaatste trots op YouTube plaatsen. “Méchant”, zou Xavier met het nodige understatement zeggen.

Zelfs voor Xavier, die dit deel van de Côte Chalonnaise goed kent, was het nog even dolen in het kleine Rosey met zijn kronkelige straatjes. Plotseling herkende hij het domein van Guy Chaumont. Hij reed het erf op en nog voordat wij uit de auto stapten, kwam Guy ons reeds tegemoet. Xavier stelde mij aan Guy voor en toen Guy hoorde dat ik uit Nederland kwam, begon hij meteen enthousiast te vertellen over zijn recente bezoek aan het Van Gogh Museum in Amsterdam. Ik voelde me meteen thuis. Dat heb ik tegenwoordig snel in Bourgogne.

Guy leidde ons naar binnen en ging in zijn proefruimte achter de bar staan. Hij zette drie glazen voor ons neer. Wat wij wilden proeven? “Le rouge”, zei Xavier meteen. Daar was ik verder oké mee, omdat ik in de Côte Chalonnaise meer bekend ben met wit. Wat Givry betreft, mag voor mij alles worden ingeschonken. Guy presenteerde eerst een opvallende fruitige rode Givry. Xavier zocht naar woorden in termen van ‘goed, maar niet in mijn straat’. Ik kon leven met de overdaad aan fruit. De wijn wordt gediend door hem, net zoals een Beaujolais, te koelen. Guy schonk ons vervolgens een (rode) Givry ‘En Boutons’ in. Ik wilde Guy vragen of het een lieu–dit of een cuvée betrof. Xavier was me voor en sprak een “c’est bon” uit. Het was inderdaad een voltreffer: mooi geconcentreerd fruit, strak in het glas. Ik ontwaarde zelf, bij rood niet altijd gemakkelijk, de nodige mineraliteit. ‘En Boutons’ is overigens een cuvée.

Guy had ten slotte voor ons nog een verrassing in petto. Hij presenteerde met overduidelijk plezier zijn Rouges Bulles. Deze donkerrode Bourgogne Mousseux (hij mag binnen de regels van de AOC geen Crémant de Bourgogne worden genoemd) bestaat uit 2/3 deel gamay en 1/3 deel pinot noir, welhaast een bubbelende Bourgogne Passe-Tout-Grains. Wat mij fascineerde, was vooral wat je niet proefde. Je verwacht met die donkerrode kleur en de verfijnde bubbels in het glas een mondvol zoete cassis. Nee, het was een mooie blancs de noir ervaring met een mousse van klein rood en blauw fruit. Ik liet mij spontaan ontvallen dat dit een van de meest feestelijke dranken was die ik ooit had gezien én gedronken. Beide heren knikten instemmend. Feest het was bij Domaine Guy Chaumont in Rosey.

N.b.: Domaine Guy Chaumont is inmiddels overgenomen door Domaine de La Luolle (ook 100% bio), gevestigd in het nabijgelegen Moroges. Zie voor meer info de bijdrage d.d. 12 december 2020. En ja, het geduld werd op de proef gesteld. Onder toezicht van Guy Chaumont presenteerde het domein in 2020 zijn eerste ‘Rouge Bulles’!