Vanaf de jaarwisseling droeg ik intensieve zorg voor mijn vader. Hij overleed gisteren op 90-jarige leeftijd.

In 1997 bewandelde ik het deel van het Pelgrimspad dat van ‘s-Hertogenbosch tot Visé (België) leidt. Vanaf mijn geboortedorp Hunsel, een Jacobusparochie in Midden-Limburg, liep mijn vader met mij mee. Wij deden er zeven etappes over om in Visé te arriveren. Ik zie mijn vader nog op de Maasbrug staan en tevreden terugkijken richting het noorden. Ik dacht, toen ik richting het zuiden keek: dit smaakt naar meer.

Op 20 mei 2001 begon vanaf Hunsel mijn pelgrimage naar Santiago de Compostella. Mijn vader zwaaide me uit. Onderweg heb ik vele wandelboekjes en wandelkaarten, die ik niet meer nodig had, naar mijn ouders gestuurd. De medewerkster van het postkantoor belde dan met mijn vader, die op zijn beurt meteen op de fiets sprong om de meestal dikke enveloppen op te halen. Ik deed er altijd een paar ansichtkaarten bij. Ze zeggen dat de personen die achterblijven een pelgrimage meelopen.

In Bourgogne heb ik weinig wijngaarden gezien. Ik lette er toen nog niet speciaal op. Ik herinner me wel een bord met ‘Chablis’ erop vermeld. Achteraf liep ik hoogst waarschijnlijk door het meest oostelijke deel van de AOC Chablis tijdens mijn etappe van Tonnerre naar Vermenton. De avond tevoren dronk ik in Tonnerre tijdens een bezoek aan een Italiaans restaurant mijn allereerste Chablis, een 1er Cru. Ik complimenteerde de medewerker van het restaurant voor deze Bourgogne. Hij was overheerlijk.

In mijn beleving wees mijn vader mij de weg naar Bourgogne. Hij had verder niet veel tot weinig op met wijn, maar vergezelde mij tijdens een Open Huis Dag bij Wijnhandel Colaris in Weert. Nieuwsgierig geworden wilde hij toch één wijn proeven. Ik wees naar de witte Saint-Aubin 1er Cru ‘En Remily’ 2017 van Sylvain Langouraux. Na het proeven knikte mijn vader instemmend: best wel lekker. Tijdens de laatste kerst in ons ouderlijk huis, mijn moeder was eerder dat jaar overleden, maakte ik een Boeuf bourguignons. Ik bracht daarbij een tien jaar oude Pommard in. Kon hij ook waarderen. Het was inderdaad een weergaloze combinatie: mijn vader en ik.