Ik nam samen met Quentin Gornovel plaats in zijn kantoor. Quentin is responsable commercial (sales manager) bij Vignerons de la Colline Éternelle in Saint-Père nabij Vézelay. Hij nam de tijd om over enkele wetenswaardigheden van de coöperatie te vertellen. Tijdens de rondleiding die volgde, vertelde Quentin dat hij de opleiding tot oenoloog in Beaune had gevolgd. Ik was blijkbaar in goed gezelschap om kennis te maken met een kleine, dynamische coöperatie en om een professionele toelichting te krijgen over de wijnen die wij gingen proeven.

In 1989 verenigde een tiental wijnbouwers rondom Vézelay zich in een coöperatie die lange tijd de naam Cave Henri de Vézelay droeg. Tegelijkertijd met de promotie van de witte ‘Bourgogne Vézelay’ (100% chardonnay) tot een appellation village (‘Vézelay’) in 2017, veranderde de coöperatie haar naam in Vignerons de la Colline Éternelle. Aan deze naamsverandering lag zowel een legale als een praktische reden ten grondslag. Men wilde ‘Vézelay’ uit de naam te halen en ‘Vignerons’ klinkt familiaarder dan ‘Cave’. Op dit moment bestaat de coöperatie uit elf leden die hun wijnoogst naar Saint-Père brengen. De druiven worden per kilo uitbetaald en vervolgens door medewerkers van de coöperatie nauwgezet gesorteerd.

Het terroir in de wijde omtrek van de heuvel waarop de historische plaats Vézelay ligt, is geknipt voor de chardonnay druif. De bodemsamenstelling bestaat hoofdzakelijk uit kalksteen vermengd met mergel en enige klei. De wind heeft vrij spel om de wijngaarden droog te houden. De hellingen waartegen de wijngaarden liggen, genieten bijna permanent van zonlicht en zorgen voor een natuurlijk afwateringssyteem. Naast de chardonnay druif vind je rondom Vézelay, wel in beduidend mindere mate, de pinot noir druif terug. Deze druif wordt op een meer steenachtige bodem verbouwd, maar deels ook op de gepromoveerde climats die doorgaans voor de chardonnay druif zijn bestemd. Maar waar de pinot noir druif ook wordt verbouwd, de rode wijn wordt altijd ‘Bourgogne’ genoemd.

Kwamen wij uit bij de meest prangende vraag op mijn lijstje. Waarom wordt de rode wijn uit Vézelay niet ‘Bourgogne Vézelay’ genoemd, zoals voorheen de witte wijnen? “Ik begrijp de vraag”, antwoordde Quentin. “Zowel de naam ‘Bourgogne’ als ‘Bourgogne Vézelay’ is wat classificatie betreft een appellation régionale. Maar om ‘Bourgogne Vézelay’ op het etiket van de wijnfles te mogen plaatsen, moet ieder oogstjaar aan een bepaalde kwalificatie voldoen. Hoewel 2018, 2019 en 2020 mooie oogstjaren waren, geldt dit voor de pinot noir druif helaas niet elk jaar. Doen wij het vooralsnog met de classificatie ‘Bourgogne’.”

Ik had afgelopen maart tijdens Grands Jours de Bourgogne reeds met Quentin Gornovel kennisgemaakt. Hij nodigde mij toen uit om de coöperatie te bezoeken. Tijdens het evenement in maart proefde ik enkele wijnen uit de fles. Quentin stelde tijdens mijn bezoek aan de coöperatie daarom voor om enkele wijnen uit 2020 en 2021 te proeven die nog niet waren gebotteld. Wij liepen langs grote stalen tanks waarop stickers waren geplakt met elk de vermelding welke wijn zich in de tank bevond. Ik kreeg een proefglas aangereikt en Quentin draaide steeds meer dan royaal het kraantje onderaan de stalen ton voor mij open. Wij proefden de drie variëteiten ‘Vézelay’.

Om te beginnen maakt men in Saint-Père een generieke witte ‘Vézelay’. “Wij vermelden het niet op het etiket, maar denk er maar gerust ‘Classique’ bij. De verzamelde wijnbouwers vinden namelijk dat deze ‘Vézelay’ het beste beantwoordt aan het terroir rondom de heuvel van Vézelay.” Wij proefden twee verschillende cuvées. De ene met weldadig wit en geel fruit (onder meer de smaak van een rijpe perzik) en in de andere kwam het citrusfruit meer naar voren. “De wijn uit deze ton is een beetje citroné”, vulde Quentin aan. Het eindresultaat van de ‘Vézelay’ 2021 zal dus ergens in het midden liggen. Herhaaldelijk maakte Quentin duidelijk dat hoewel 2021 een gecompliceerd oogstjaar was, de kwaliteit van ‘Vézelay’ is er niet onder heeft geleden. De wijnen in mijn proefglas beaamden deze stelling.

Als tweede variëteit stonden wij stil bij de ‘Vézelay Terroir’ uit 2020. “Wordt begin deze zomer gebotteld. Afkomstig van een aantal gewaardeerde climats, waarvan sommigen biologisch zijn gecertificeerd.” Je nam meer balans en harmonie in het glas waar en de wijn vertoonde de nodige finesse. Ik mag de mooie minerale tonen niet onvermeld laten. Ten slotte namen wij een voorproefje van de ‘Vézelay Prestige’ uit 2020. “Mij valt het exotische fruit op”, maakte Quentin kenbaar. “Wordt later in een houten ton grootgebracht, een procedé dat wij ook hanteren voor onze rode Bourgogne. Wat tijd betreft tussen de pakweg 30 en 50%.”

Op naar de boutique voor een doosje van-alles-wat. Daar hoorde naast de drie verschillende variëteiten ‘Vézelay’ om te beginnen een rode Bourgogne bij. De 2019 (vermelding in Le Guide Hachette des Vins) is helaas niet meer verkrijgbaar, maar de 2020 doet er niet voor onder. Wat zeker niet mocht ontbreken was de ‘Melon’, een frisse witte wijn geclassificeerd als Vin de France, gemaakt van de druif Melon de Bourgogne. Te drinken als aperitief of simpelweg als dorstlesser. Even geen rosé voorradig, maar mij vielen wel de vele flessen Ratafia de Bourgogne op, een ietwat zoete likeur die meestal als aperitief wordt genuttigd. “Die vinden wij simpelweg lekker”, kreeg ik te horen.

Rondom Vézelay liggen er naast Vignerons de la Colline Éternelle enkele uitstekende domeinen die mooie individuele Bourgognes maken. Toch adviseer ik je om eerst met Vignerons de la Colline Éternelle kennis te maken. Tel maar op je vingers na: laagdrempelig, iedere dag van de week open, uitstekende wijnen, alle gelegenheid om te proeven en vooral een voorbeeldige verhouding tussen prijs en kwaliteit. Weet je na een bezoek aan de eeuwige heuvel met zijn indrukwekkende basiliek waar je gastvrij wordt onthaald om kennis te maken met een klein, maar fascinerend wijndistrict.