Het was even schrikken, toen ik vernam dat Guy Chaumont zijn activiteiten had beëindigd en besloot zijn domein in Rosey (Côte Chalonnaise) te verkopen. Mijn bezoek aan dit domein, ruim drie jaar geleden, is één van mijn meest dierbare bourgondische herinneringen. Ik werd geïntroduceerd door mijn gastheer, die bij dit domein een grootafnemer was van zijn overheerlijke Crémant de Bourgogne Rosé. Nu heb ik bij meer domeinen in de Bourgogne een mooie degustatie gehad, maar de charmante Guy Chaumont wist er van de eerst minuut tot de laatste slok een onvergetelijk feestje van te maken.

Guy Chaumont wilde zijn domein alleen overdragen aan wijnbouwers die zijn bio-gedachten van harte zouden delen. Hij vond uiteindelijk in Olivier en Sandrine Dovergne zijn gedroomde opvolgers. Zij vestigden zich in Moroges, een paar kilometer ten westen van Rosey. Guy Chaumont zelf begeleidt het transitieproces binnen het nieuwe domein richting een volledige biodynamische wijnbouw. Intussen ging Olivier Dovergne, na de studie aan het Lycée Viticole in Beaune, onder meer in de leer bij het reeds bio-gecertificeerde Nederlandse Domaine de la Monnette nabij Mercurey.

Bij het horen van de naam ‘Luolle’ blijf ik onbewust denken aan het Nederlandse woord ‘lol’ (hoewel de oorsprong van het woord ‘Luolle’ anders is, met de daarbij behorende associatie met de zon en de maan). Dit komt mede doordat ik Sandrine en Olivier Dovergne heb leren kennen als wijnbouwers die bovenal veel plezier in hun ambacht hebben. De verder doordachte wijze van werken binnen het domein werpt inmiddels zijn vruchten af. Vlak voor mijn komst had Sandrine vernomen dat Le Guide Hachette des Vins aan de Crémant de Bourgogne ‘Blanc de Noirs Brut’ een zogenaamde coup de coeur had toegekend. Tijdens deze middag kon zij haar blijdschap nauwelijks onderdrukken.

Domaine de La Luolle onderhoudt een mooie internetpagina, waarop de filosofie van het domein uit de doeken wordt gedaan. Twee persoonlijke indrukken. Allereerst valt de ‘continuïteit’ op: het omarmen van een decenniaoude erfenis en het contentieuze werk in de wijngaarden en in de wijnkelder (geen gebruik van pesticiden of synthetische producten). Met als kers op taart: dit jaar presenteerde het domein, zoals Guy Chamont voordeed, zijn ‘Le Rouge Bulles’ (een rode Crémant de Bourgogne). Als tweede denk ik aan ‘verbinden’. Niet alleen de respectvolle verbinding met de natuurlijke omgeving, maar ook het presenteren van de wijnen met andere gepassioneerde liefhebbers van wijnen uit de Bourgogne, of het aanbieden van de juiste wijn bij een grotere of kleinere maaltijd. Het verbaasde mij dan ook niet dat de gastvrouw de gepresenteerde Bourgognes samen met mij proefde en niet nalatig was om haar smaakimpressies met mij te delen. Alsof zij voor de eerste keer kennis nam van de wijnen. En dat brengt ons bij de proefnotities.

Geproefde witte Bourgognes:
– Bourgogne Côte Chalonnaise 2019: in deze eerlijke en zuivere Bourgogne merken wij vooral de de geur en smaak van witte bloemen en fruit (perzik) op;
– Givry ‘Les Plants sont fleuris’ 2018: een aangename neus (een weelderig boeket bloemen, vers geplukt fruit), genereus in de mond, gevolgd door een waaier aan smaakreserves. De notie van een mentos snoepje onderstreept de frisheid van deze Bourgogne. Afkomstig van een climat in het uiterste zuiden binnen de appellation village Givry. De naam van het climat is ontleed aan de geur van bloemen in een open veld;
– Givry ‘Champs Pourot’ 2018: een absolute hoofdrol voor de mineraliteit in deze witte Givry. “Minder bloemig, meer puur”, luidde de inbreng van Sandrine. Ooit leidde een oude stenen Romeinse weg door dit gebied (‘Pourot‘ is wellicht afgeleid van het Oudfranse woord ‘Perrier‘, een grindachtig, stenen pad). Toeval of niet, deze Bourgogne had een natte stenige smaak (hence de minerale tonen). Met de laatste twee variëteiten witte Givry blijkt het domein tot in de puntjes de typicité van een climat tot uitdrukking te kunnen brengen.

Geproefde rode Bourgognes:
– Bourgogne Côte Chalonnaise ‘La Coulée douce’ 2018 (druiven afkomstig van drie percelen): een attractieve rode Bourgogne met de prettige smaak van klein rood fruit. Kan zelfs als aperitief worden gedronken. Volgens Sandrine mag ‘Coulée’ gerust in het Engels worden vertaald: deze wijn is volgens haar namelijk ‘cool’. Het toegankelijke, zachtaardige karakter van deze Bourgogne is meteen zijn succesfactor. Inmiddels is de 2018 uitverkocht, botteling van de 2019 staat in de planning;
– Bourgogne Côte Chalonnaise ‘Les oiseaux rares’ 2018: een meer stevige, gestructureerde Bourgogne. Een prima alternatief voor ‘La Coulée douce’;
– Givry ‘Les Plants sont fleuris’ 2018: wederom een hoofdrol voor klein rood fruit (kers). Intens, maar toch soepel. In de mond vol en sappig. Een lange, genereuze afdronk;
– Givry ‘Les Plants sont fleuris’ 2017 – Sélection: Een strenge selectie van de druiven die binnen dit climat worden grootgebracht. Een weldadige, gastronomische Bourgogne met een opvallende frisheid;
– Mercurey ‘Le Balcon’ 2018: de meest recente aanwinst van het domein, enkele percelen binnen de grootste appellation village van de Côte Chalonnaise: Mercurey. Op een balkon word je goed blootgesteld aan de zon: weldadig fruit en een vriendelijk toefje specerijen inclusief een klein pepertje begeleiden de afdronk.

Het was nog steeds een prachtige herfstdag, toen ik via Jambles en Saint-Denis-de-Vaux terugreed naar mijn bourgondische residentie. Het was de laatste dag die ik dit jaar in Bourgogne verbleef. Ik genoot na van een gastvrij en warm onthaal, heerlijke Bourgognes en van het prachtige en inmiddels vertrouwde landschap van de Côte Chalonnaise. Even leek 2020 weer normaal en normaal voelde nog nooit zo goed.

N.b.: een bezoek aan Domaine de La Luolle in Moroges: na het maken van een afspraak. Abonneer je intussen op de nieuwsbrief van het domein.