De Chablis-special van het tijdschrift Bourgogne Aujourd’hui (№ 142) nodigt de wijnbouwers in en rondom dit vermaarde bourgondische wijndorp uit om na te denken over de volgende vraag: nieuwe wijngaarden aanplanten in de periferie van de AOC Chablis of de kwaliteit van de wijn binnen de bestaande AOC verbeteren? Het artikel laat het antwoord in het midden. Intussen, wandelend vanaf een vast verblijfadres langs de A6 richting het dorpje Beine, loop ik ieder jaar sneller tegen de wijngaarden aan. De wijnbouwers zijn er blijkbaar allang uit.

De wijngaarden in de directe omgeving van Chablis liggen in een soort kom die in tweeën wordt gedeeld door de rivier Serein. Rondom deze rivier zorgt de grondsoort Kimmeridge voor de beste wijnen van Chablis (de Grands – en 1ers Crus) met hun uitgesproken mineralige karakter. De wijdere omgeving van Chablis kent een andere grondsoort (Portlandian). Hier tref je generieke Chablis aan en vooral, een trapje lager op de ladder, de Petit Chablis, waarbij de Petit Chablis veelal in de hoogtes en in de buurtgemeenten van Chablis is te vinden. De aanplanthonger in en rondom Chablis is groot. Ik tref zowel bij de wijnbouwers als bij de plaatselijke coöperatie steeds vaker wijnen aan van druiven die zelfs buiten de AOC Chablis zijn aangeplant. Op het etiket van de fles lees je dan geen ‘Chablis’, maar simpelweg ‘Bourgogne’.

Wanneer je een Petit Chablis in je glas schenkt, mag je ten minste een frisse en smakelijke Chablis verwachten. Hij dient jong te worden gedronken (idealiter na twee jaar) en de prijs moet een stuk lager zijn dan die van een generieke Chablis. Helaas, dit is vaak niet het geval. Of zoals Hugh Johnson het treffend formuleert: “Prices too close to the real thing.” Producenten van een Petit Chablis haasten zich vervolgens door te stellen dat hun Petit Chablis niet onderdoet voor een generieke Chablis. Tja.

Het overgrote deel wijn uit Chablis dat in de supermarkten belandt, is afkomstig van de Union des Viticulteurs de Chablis. Hiermee wordt de bekende plaatselijke coöperatie bedoeld. Achter de façade van deze coöperatie schuilen meerdere gezichten. De wijnen van de Union des Viticulteurs de Chablis zijn vooral bestemd voor massadistributie, veelal naar het buitenland. Wanneer je echter door boutique van de coöperatie loopt, treft je het huismerk La Chablisienne aan. Vaker door mij betoogd, hier kun je gerust naar binnenwandelen, proeven en vooral kopen. De wijnen zijn met liefde en zorg gemaakt. La Chablisienne voorziet in maar liefst drie versies Petit Chablis: ‘Pas si petit’ (…), ‘Vibrant’ en ‘Dame Nature’ (de bio-variant).

Sinds kort staat er in mijn Albert Heijn in een speciale koeling een Petit Chablis van de Union des Viticulteurs de Chablis. Ik veronderstel met het idee om ‘m direct te serveren. Desondanks ben je net te laat met deze Petit Chablis uit 2015. Kraak noch smaak voor een tientje. Een wereld van verschil met de Petit Chablis uit 2017 (ook van de Union des Viticulteurs de Chablis) in de Belgische supermarkt Colruyt: een stevige attaque, fris, aromatisch (florale tonen) en met de nodige minerale tonen. Jammer dat de zuurgraad voor een te grote beproeving van het palet zorgt. Wel voor een euro minder.

Dan toch maar, naast de versies van La Chablisienne, het heil zoeken bij de individuele domeinen. Voor een goede Petit Chablis (2016) kun je onder meer terecht bij het grootste onafhankelijke domein in Chablis: Jean Durup Père et Fils. De Petit Chablis van dit domein krijgt in de meest recente Guide Hachette des Vins een vermelding plus één ster. De conclusie luidt: “Een expressieve en harmonieuze wijn.” Mij vielen vooral de uitnodigende neus, de zachtheid van het fruit en de indrukwekkende lengte op. Deze Petit Chablis heb ik gekocht bij Baeten Vinopolis in Maaseik (België).