De belangen zijn blijkbaar groot, dus worden onder de licht verwarrende noemer By Night, rondom Grands Jours de Bourgogne, tien extra evenementen georganiseerd. Verwarrend, omdat er acht ’s avonds plaatsvinden, één in de middag en één in de ochtend. Aan de vooravond van de bourgondische mammoetproeverij editie 2024 zijn wij te gast in het imposante klooster Saint-Germain te Auxerre om de 30e verjaardag te vieren van de appellation régionale Bourgogne Côtes d’Auxerre. Volgens het persbericht wacht ons een uitzonderlijke proeverij. Teken ik meteen even aan dat tijdens deze gelegenheid de appellation village Saint-Bris vriendelijk haar ellenbogen heeft gebruikt. Hierachter schuilt, zo lezen wij in hetzelfde persbericht, een historische reden.

In de jaren vijftig van de vorige eeuw was er weinig meer over van het ooit 1.800 ha grote wijndistrict, opgebouwd door de Romeinen, geperfectioneerd door de middeleeuwse monniken, gedecimeerd door de phylloxera (druifluis) én door de komst van de spoorwegen. Echter, tegen zowel de aanplant van fruitbomen als tegen de oprukkende verstedelijking in plantte een handvol volhardende wijnbouwfamilies in de jaren zestig en zeventig wijnstokken tegen de heuvels rondom Auxerre aan. Vervolgens wijzen naar de karakteristieken van het terroir en naar de uniciteit van de climats en lieux-dits en voilà, de erkenning van de AOC Bourgogne Côtes d’Auxerre was een feit. Om een extra dimensie aan die gevarieerdheid te geven, werd het dan ook niet Côte, maar Côtes. Met een ‘s’.

Zeven gemeenten mogen de AOC Bourgogne Côtes d’Auxerre produceren: Augy, Saint-Bris-le-Vineux, Auxerre, Vaux, Champs-sur-Yonne, Quenne, Vincelottes (resp. 103 ha chardonnay en 126 ha pinot noir). De bodem is een mengeling van kalksteen, klei en mergel, hoofdzakelijk gevormd in de late Jura (voor de geologen onder ons). Het terroir en het vakmanschap van de wijnbouwers zorgen voor frisse, fruitige, gesofisticeerde en delicate Bourgognes, waarvan de structuur zorgvuldig is opgebouwd. Niet te vergeten dat deze Bourgognes zijn getooid met subtiele minerale tonen. Ten slotte interessant voor onze portemonnee: de uitstekende prijs-kwaliteitverhouding. “Bourgogne Côtes d’Auxerre heeft meer dan ooit de troefkaarten in handen om de liefhebbers van de Bourgogne te behagen.” Tot zover geparafraseerd en geciteerd wat op papier stond.

Tot voor kort merkte Hugh Johnson in zijn Pocket Wine Book over de Bourgognes Côtes d’Auxerre van Domaine Jean Hugues & Guilhem Goisot op: “Noboby else comes close.” In de editie 2024 laat hij deze kwalificatie achterwege. Dit betekent dat of Goisot plotseling mindere Bourgognes maakt of dat de andere wijnproducenten de lat een stuk hoger hebben gelegd. Gelet op deze namiddag in Auxerre: de tweede veronderstelling is correct. Ik kijk dan ook terug op een meer dan geslaagde opwarmer van Grands Jours de Bourgogne.

Beginnen we met een rondje wit (voor zover allemaal 2022). Meteen na de ingang om de hoek stond Domaine Félix: jong, groen als lentegras, licht kruidig. Ideaal als aperitief. Domaine Petitjean, nog niet zo lang geleden découverte genoemd door Bourgogne Aujourd’hui, haalde nadrukkelijk het witte en gele fruit naar voren: abrikoos en perzik. Strakker in het glas. Clotilde Davenne, in een ver verleden oenoloog bij Jean-Marc Brocard, presenteerde een mooie ronde Bourgogne Côtes d’Auxerre. Meer wijsheid in het glas. Domaine des Malandes (valeur sûre in Chablis) stond deze middag voor een genereuze versie, maar vervolgens helaas ook voor een teleurstelling. De 2022 is op. Er is nog wat 2021. Wachten op de 2023 of op zijn Chablis in Chablis morgen. Bij Domaine Verret meteen een prachtige ronding in de mond, de materie mooi in balans. Alle smaakimpressies verder samengevat: een absolute topper deze middag. Eindelijk en terecht: de vermelding in dat Pocket Wine Book (2024). En dan de Corps de Garde van Goisot (een blend van percelen, de andere drie (!) cuvées zijn climats): de meest complexe witte Bourgogne Côtes d’Auxerre. Opvallend hoe de smaakreserves zich ontvouwden in een mooie cadans. De generieke Bersan (J.L. & J.C.) vergeten te vermelden: loepzuiver en indrukwekkend. Ik moet het onderhand erkennen: wat een fantastisch domein.

Over naar rood. Domaine Garnier & Fils uit Ligny-le-Châtel (nabij Chablis) heeft maar één perceel Bourgogne Côtes d’Auxerre, maar hij mag trots zijn op het resultaat. Veel mooie dingen in het glas en van alles een beetje (van klein rood fruit tot aardse en minerale tonen). Een tikkeltje weerbarstig, maar dat vind ik juist één van de leukste kwaliteiten van een Bourgogne. Terug naar Goisot en nu de rode Corps de Garde: simpelweg een overheerlijke Bourgogne, waarbij je even niet denkt aan district, climat of lieu-dit, hoe belangrijk en bepalend deze begrippen ook zijn in de Bourgogne. Deze Bourgogne oversteeg iedere bourgondische hokjesgeest.

Als tussendoortje even een podium beklommen voor de oudere millésimes (jaargangen). Ik koos voor rode 2015 van Domaine Grand Roche uit Saint-Bris-le Vineux, ging onverwijld de 2023 proeven (lees: drinken) van hetzelfde domein. Ik kreeg uitleg: de 2015 is twee jaar opgevoed in een eikenhouten ton, de 2023 geheel in een roestvrijstalen ton. Het fruit stoof werkelijk het glas uit. Ik doel op de 2023 uiteraard. De 2015 was op een aangename wijze totaal onverstoorbaar. Blij daarnaast dat ik niet meer achter het stuur hoef te kruipen en dat het hotel op loopafstand was.

Na al het lekkers dat tussendoor werd aangeboden (de bourgondische catering was voorbeeldig) weer een oude jaargang gedronken: de rode 2012 van Clotilde Davenne. Hoe ook een Bourgogne Côtes d’Auxerre mooi ouder kan worden: voller, rijker, gewichtiger, alle materie op een indrukwekkende wijze geïntegreerd. Je drinkt ze immer met het grootste respect, die oudere jaargangen. Maar ik sloeg er deze middag uiteindelijk niet van achterover. Toch een waardevolle en leerzame aanvulling deze middag in Auxerre.

Omdat een groot deel van de wijngaarden dat een Bourgogne Côtes d’Auxerre produceert in Saint-Bris-le-Vineux ligt, had deze appellation bijna Bourgogne Saint-Bris geheten. Wijnbouwers uit andere wijngemeenten wisten hier een stokje voor te steken. Saint-Bris is tegenwoordig de naam voor die unieke Bourgogne die voor 100% is gemaakt van de sauvignon blanc druif. Op de lange tafel stonden naast die oudere jaargangen Bourgognes Côtes d’Auxerre daarom de nodige exemplaren Saint-Bris. Enigszins willekeurig vroeg ik aan een jonge vrouw om mij de ‘Mont Embrasé’ (een climat) van Domaine Bersan (wederom J.L. & J.C., je hebt namelijk ook P.L. & J.F. Bersan) in mijn proefglas schenken. In alle opzichten een perfect einde van deze middag, Jean-Christophe Bersan (op de foto in de rode broek) is dan ook Président du Syndicat des Producteurs de Bourgogne Côtes d’Auxerre.