Een grote verrassing tijdens de Foires aux Vins vorig jaar was de rode Bourgogne Côte Chalonnaise ‘Le Quart Chapeau’ 2021 van Domaine du Chétif Quart. Het domein, dat tot dan toe voor mij onbekend was, ligt in een gehucht nabij Moroges, tussen Givry en Buxy. Het was een Bourgogne die enerzijds ferm op beide benen stond, anderzijds ook smaakvol en verrassend sympathiek was. Ik trof hem aan bij de biologische supermarkt Biocoop, die inmiddels een recentere jaargang in het vaste assortiment heeft opgenomen. Dit jaar waren er twee Crémants (een witte en een rosé) van het domein in de aanbieding. Daarmee kan de jaarwisseling wat mij betreft niet meer stuk.

Tijdens deze editie van de Foire aux Vins bij Biocoop ging mijn aandacht vooral uit naar de generieke witte Bourgogne (2023) van Estelle Philippe. Estelle en Baptiste Philippe staan aan het roer van Domaine de la Verpaille in Viré (AB-gecertificeerd sinds 2009). Blijkbaar bottelt Estelle ook Bourgognes onder haar eigen naam. Alles wat ik tot nu toe van dit domein heb geproefd en heb gedronken, was om door een ringetje te halen. Ik heb dan ook alle vertrouwen in een unieke én karaktervolle Bourgogne – zelfs nu de classificatie Mâcon-Villages is losgelaten. De proefnotitie in de promotiefolder van Biocoop stemt in elk geval hoopvol.

Grand Frais is geen klassieke supermarkt met een breed assortiment, maar richt zich vooral op verse producten. Denk aan een moderne markthal, gecombineerd met supermarktachtige faciliteiten. Het concept spreekt de Fransen duidelijk aan; het verbaast me soms dat het nog niet is overgewaaid naar de Lage Landen.

Net als vorig jaar is een groot deel van het wijnassortiment uit de Bourgogne afkomstig van coöperaties uit de Mâconnais, die via négociants hun weg naar de Grand Frais hebben gevonden. Met als bron Cave d’Azé is, kun je nauwelijks de mist ingaan. Zelf mikte ik wat hoger met de Saint-Véran ‘Coeur de Silex’ van Terres Secrètes. Silex betekent vuursteen en verwijst naar een wijn met uitgesproken minerale tonen en soms een subtiel rokerige toets. Na hem gedronken te hebben, vul ik aan dat ik hem ook prettig licht vond.

Last but not least: E.Leclerc. Ook deze bekende Franse supermarkt heeft een hyper-vestiging in Chalon-sur-Saône. Eerlijk is eerlijk: die in Beaune is nóg beter met onder meer een indrukwekkende wijnhoek. Opnieuw een groot en aantrekkelijk aanbod aan afgeprijsde wijnen in het kader van haar Foire aux Vins — grotendeels afkomstig uit de Bourgogne.

Bijzonder intrigerend vond ik de rode Bourgogne Hautes-Côtes de Nuits (2023) van Closerie des Pointeaux. De Hautes-Côtes de Nuits is als bourgondisch wijndistrict letterlijk en figuurlijk van nature wat gesloten, zeker vergeleken met de meer open en toegankelijke Hautes-Côtes de Beaune. Closerie des Pointeaux zei mij aanvankelijk niets. De postcode (71510) wees op een locatie in het westelijke deel van de Côte Chalonnaise of net daarbuiten.

Gelukkig bood de website Terre de Vins uitkomst: Closerie des Pointeaux blijkt de handelsonderneming te zijn naast het domein van de gebroeders Muzard in Santenay — en dat is een adres waar ik graag zaken mee doe. Terre de Vins tipt overigens zijn rode Santenay ‘Les Tariers’ uit 2023 — tijdens deze dagen voor net geen 20 euro. Die dien ik komend weekend nog even te traceren.

Ik koos voor de Hautes-Côtes de Nuits, die van wijnkenners — kennelijk gelieerd aan E.Leclerc — een 8,5/10 kreeg. Ja, dat is een beetje alsof E.Leclerc haar eigen vlees keurt, maar met de vergaarde kennis, die score én een ongetwijfeld mooie Bourgogne voor nog geen 11 euro, was er geen reden om hem in de schappen te laten staan.

Tot slot koos ik ook nog voor de Saint-Véran ‘Vieilles Vignes’ (2023) die onder de vleugels van Domaine de la Creuze Noire (Dominique, Christine en Loïc Martin staan op het etiket vermeld) werd geproduceerd. Deze naam is ook in Nederland en België goed bekend. Zo heb ik aan het einde van de rit toch nog een mooie Saint-Véran voor minder dan 10 euro weten te bemachtigen.

N.b.: Omdat de Foires aux Vins nog maar ruim een week duren, is dit meteen de laatste ronde — en dus ook de laatste bijdrage. Net als vorig jaar is het doel van deze bijdragen om je, mocht je in september of oktober in Frankrijk zijn (en zeker in de Bourgognestreek), opmerkzaam te maken op een zeldzame combinatie: de relatief lage prijs van een Bourgogne (of Beaujolais) en de uitstekende kwaliteit die menigmaal schuilgaat achter een bekend of minder bekend etiket. Op onder meer de website van La Revue du vin de France vind je de resterende data.