Twee vertrouwde bijdragen aan het einde van het jaar: ‘een terugblik’ (nieuws, nieuwtjes) en ‘mijn terugblik’ (altijd leuk natuurlijk).

Laatste nieuws
Vanaf 8 december 2023 dienen de wijnproducenten in Frankrijk (lees: in de gehele EU) de voedingswaarden op het etiket van een wijnfles te vermelden en de consument te voorzien van een ingrediëntenlijst. Zo kom je eindelijk te weten hoeveel kilocalorieën je per glas wijn tot je neemt. Het product wijn heeft tot nu toe geprofiteerd van een uitzondering, omdat het naar verluidt “een levend materiaal is met een onstabiele samenstelling”. Belangenorganisaties hadden een legertje advocaten paraat staan om de maatregel, vanwege mentale (stress…), administratieve en financiële redenen, in ieder geval te proberen uit te stellen.

Om te voorkomen dat een etiket op een fles rommelig of onleesbaar wordt, heeft het merendeel van de wijnproducenten gekozen voor een QR-code. Maar nog steeds hoor je wijnbouwers tegensputteren. Olivier Morin uit Chitry: “Iedereen zal beseffen dat er niets slechts aan wijn is, behalve de alcohol wanneer je er te veel van drinkt.”

Bourgondische wijnoogst 2023
Zie ook de uitgebreide bijdrage van 1 december jl. De Bourgogne beleefde een te regenachtige zomer (vooral in augustus), die zand in de machine dreigde te gooien, en een zeer warm begin van september, dat de oogst alsnog redde. Onder de streep: in ieder geval een volumineuze oogst, maar zowel bij rood als wit is het van groot belang om goed te sorteren.

Smetjes: hagel in Meursault (ook delen van een aantal 1er Cru climats zijn beschadigd) en in Mercurey aan het begin van deze zomer. Laat ik nu net binnen de AOC Mercurey resideren. Ik zag aan de randen van de wijngaarden de nodige beschadiging.

De zomerhitte zorgde bovendien voor gegrilde druiven. Ik heb nog steeds enige moeite om de enthousiaste berichten in de media te rijmen met wat ik soms in de wijngaarden aanschouwde. In maart, wanneer ik weer in Bourgogne ben, zeker even navraag doen bij de lokale wijnbouwers. Ik denk – en dat zal niet de eerste keer zijn – dat mijn te kritische blik zal worden gelogenstraft.

Een gat in de markt
Twee goede wijnoogsten (2022 en 2023) hebben de bourgondische wijnkelders weer goed gevuld. Zouden de prijzen van de Bourgognes nu eindelijk omlaag kunnen? Zou je denken. Helaas schrijven vakgerelateerde media hooguit zinnen als: “Overweeg een lichte versoepeling van de prijzen.”

Met het wegvallen van Bourgognes tussen de 10 en 20 euro moet de Bourgogne zich wel serieuze zorgen maken. Zelfs Franse wijnkopers kiezen bij een Franse slijterij steeds vaker voor goedkopere buitenlandse wijn. Aan het einde van deze bijdrage ontwaren wij toch enig licht aan het einde van een onderhand schier oneindige tunnel.

Cité des Climats et vins de Bourgogne
Aangekondigd voor corona, gerealiseerd na corona: één concept, drie vestigingen. In Chablis, Beaune en Mâcon is dit jaar Cité des Climats et vins de Bourgogne geopend. Sinds 2015 zijn de climats in de Bourgogne UNESCO werelderfgoed. Niet alle climats in de Bourgogne trouwens, alleen die tussen Dijon en Santenay (Côte de Nuits en Côte de Beaune). De Cité des Climats et vins de Bourgogne is in de eerste plaats gecreëerd om de uniciteit van de climats te promoten (en op deze wijze de geldstromen te continueren).

De vestiging in Beaune is de meest indrukwekkende, waarvoor je bij de entree dan ook wat extra’s betaalt. Die in Chablis is mooi gehuisvest (deels in een oud klooster). En ben je in de buurt van Mâcon: waarom niet? Indrukwekkend zijn ze sowieso alle drie, maar mijn grootste bezwaar is de oprukkende musealisering van de Bourgogne. Denk hierbij ook aan het vorig jaar geopende Cité Internationale de la Gastronomie et du Vin in Dijon.

163e Hospices de Beaune veiling
Het resultaat van de 163e Hospices de Beaune-veiling, zondag 19 november 2023, liet in vergelijking met vorig jaar een lichte daling van de omzet zien. De 753 vaten (elk van 228 liter) die door Hospices de Beaune te koop werden aangeboden, brachten 23 miljoen euro op. Dat is minder dan in 2022, toen de totale omzet bijna 30 miljoen euro bedroeg. In ieder geval genoeg om Hospices de Beaune blij mee te maken, die dit bedrag zullen aanwenden voor hun investeringen.

Voor het meest geanticipeerde moment van de veiling, de verkoop van het zogenaamde liefdadigheidsvat, tekende dit jaar Olivier Poelaert, de eigenaar van Château de Couches en Cave de Mazenay. Hij betaalde € 350.000 voor de aankoop van dit vat, gemaakt van hetzelfde hout als de toekomstige torenspits van de Notre-Dame van Parijs, met daarin een ‘Mazis-Chambertin’ Grand Cru. Dat is natuurlijk een indrukwekkend bedrag, maar ruim onder de prijs van 2022 (€ 810.000) en 2021 (€ 800.000). Naar verluidt zat de sfeer er echt niet in. De zaal was, in tegenstelling tot voorgaande jaren, niet echt enthousiast over deze veiling.

Waarom ik een verzameling persberichten parafraseer over een event dat mij niet al te bijster boeit? Omdat deze beroemde veiling elk jaar iets zegt over de verwachtingen voor het komende jaar. Journalisten spreken onder meer over “een afkoeling van de prijsstijgingen” en over “een terugkeer van de rede”.

Zijn dit geen hoopvolle gedachten om 2024 bourgondisch te verwelkomen?